Kiedy resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) jest konieczna?
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) to zespół czynności, których celem jest przywrócenie krążenia krwi i oddychania u osoby, u której doszło do nagłego zatrzymania krążenia. Taka sytuacja może mieć miejsce w wyniku wielu przyczyn, takich jak zawał serca, udar mózgu, utonięcie, porażenie prądem, zadławienie, ciężki uraz lub przedawkowanie narkotyków. Kluczowe jest szybkie rozpoznanie objawów zatrzymania krążenia: brak reakcji na bodźce, brak oddechu lub obecność jedynie pojedynczych, agonalnych wdechów.
Jak rozpoznać zatrzymanie krążenia?
Sprawdzenie, czy poszkodowany reaguje, jest pierwszym krokiem. Delikatne potrząśnięcie i głośne zapytanie “Czy wszystko w porządku?” powinno wystarczyć. Jeśli brak reakcji, należy sprawdzić oddech. Pochyl się nad twarzą poszkodowanego, obserwując ruch klatki piersiowej i nasłuchując oddechu. Brak oddechu lub obecność pojedynczych, nienormalnych wdechów (tzw. oddech agonalny) przez więcej niż 10 sekund wskazuje na zatrzymanie krążenia. Pamiętaj, że szybka reakcja i rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) mogą uratować życie.
Podstawowe kroki resuscytacji krążeniowo-oddechowej u dorosłych
Jeśli stwierdzisz brak oddechu lub oddech agonalny, natychmiast wezwij pomoc medyczną, dzwoniąc pod numer 112 lub 999. Jeśli jesteś sam, zrób to przed rozpoczęciem RKO, jeśli masz taką możliwość. Następnie, rozpocznij uciski klatki piersiowej. Umieść nadgarstek jednej dłoni na środku klatki piersiowej poszkodowanego (dolna połowa mostka), a drugą dłoń połóż na wierzchu pierwszej. Utrzymuj proste ramiona i uciskaj klatkę piersiową na głębokość 5-6 cm w tempie 100-120 uciśnięć na minutę. Po każdych 30 uciśnięciach wykonaj 2 wdechy ratownicze.
Wykonywanie wdechów ratowniczych
Po 30 uciśnięciach klatki piersiowej, udrożnij drogi oddechowe poszkodowanego, odchylając jego głowę do tyłu i unosząc brodę. Zaciśnij nos poszkodowanego palcami jednej ręki, a drugą ręką szczelnie zakryj jego usta. Wdmuchuj powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę, obserwując, czy unosi się klatka piersiowa. Powtórz wdech drugi raz. Następnie wróć do uciśnięć klatki piersiowej. Kontynuuj cykl 30 uciśnięć i 2 wdechów aż do przybycia służb ratunkowych lub do momentu, gdy poszkodowany zacznie oddychać samodzielnie.
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) tylko z uciśnięciami klatki piersiowej
Jeśli nie jesteś pewien, jak prawidłowo wykonywać wdechy ratownicze, lub nie czujesz się komfortowo z tym elementem resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO), możesz skupić się wyłącznie na uciśnięciach klatki piersiowej. Utrzymuj tempo 100-120 uciśnięć na minutę, bez przerywania, aż do przybycia pomocy medycznej. Uciskanie klatki piersiowej jest kluczowe, ponieważ pomaga utrzymać przepływ krwi do mózgu i innych ważnych organów.
RKO a użycie defibrylatora AED
W miejscach publicznych często dostępne są automatyczne defibrylatory zewnętrzne (AED). Jeśli jest dostępny, poproś kogoś o przyniesienie AED i włącz go. Postępuj zgodnie z instrukcjami głosowymi urządzenia. AED analizuje rytm serca poszkodowanego i w razie potrzeby zaleca podanie impulsu elektrycznego (defibrylację). Pamiętaj, że defibrylacja jest skuteczną metodą przywrócenia prawidłowej czynności serca, a wczesne użycie AED zwiększa szanse na przeżycie. AED powie ci kiedy podać impuls i kiedy wznowić resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO).
Bezpieczeństwo podczas udzielania pomocy
Pamiętaj o własnym bezpieczeństwie podczas udzielania resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO). Upewnij się, że miejsce zdarzenia jest bezpieczne dla Ciebie i poszkodowanego. Jeśli masz taką możliwość, załóż rękawiczki ochronne. Staraj się unikać bezpośredniego kontaktu z płynami ustrojowymi poszkodowanego. Po udzieleniu pomocy umyj ręce wodą z mydłem lub użyj środka dezynfekującego.
Dodaj komentarz